alice star

hayatımdaki ya da hayatıma teğet geçen şeyleri tariflemek kodlamak bir şeylere benzetmek suretiyle beynime monte etmek gibi bir fantezim var.ve anladım ki bu şekilde yapmadığımda her şey belirsizleşiyor ve hatta önemsizleşiyor.
bu aralar tam olarak ne bok yediğimi düşünmeye ve şekillendirmeye çalıştığımı farkettim, bir çok farklı ve değerli insanın olduğu ortamda kendime dair şöyle bir tespitte bulunmuştum;
çok fazla zaman kaybı yaşıyorum ,umarsız ve rahat görünüyorum,çok fazla es veriyorum ve bunları gerçekten enteresan bir güvenle yapıyorum.yaptıklarımı aslında benim durumumdaki bir insanın yapması son derece lüks hatta herhangi bir insanın yapması bile lüks ama ben bunları resmen bir şeylerin garanti belgesi elimdeymişçesine rahatça yapıyorum.idealleri ile bir yerlere gelmiş benim başarılı olarak algılayabileceğim türden insanlarla konuştuğunuzda onların hep aynı şeyi söylediğini duyarsınız

bunların olacağını hissediyordum biliyordum başarı benim için sürpriz olmadı.

işte ben de ileride ciddi şekilde iyi bir şeyler yapacağımdan emin olarak böyle davranıyorum.hatta paslanıyorum.
benim gibi hisseden var mı? yoksa bu bana mı özel.hani benim gibi hisseden ve bir yerlere gelememiş insanlar varsa bu gerçekliklerini tokat olarak benimle paylaşsın ve ben de bu tavırdan vazgeçeyim.