20071111

ardiye

esasında ardiye de olabilirdi buranın adı.bir gün işime yarayacağını düşündüğüm her türlü harfi burda bekletiyorum çünkü.hatta şu dakika kullanılması gerekenleri de kafa yorup zaman kaybetmemek adına çağrışımları ile buraya yığıyorum ki böylece bana neleri anımsattıklarını da unut-a-mayayım.
ama bu geleceğe yolculuk yapmaya çalışmak gibi oluyor ya da düşüncelerini bir taşa sarıp ileriye atmak ,geldiğini sandığın o gün taşa sarılı o fikirleri bulmak ve tam da bugün bana hatırlattıklarını en taze haliyle o gün anlamlandırmak.
yani bir şekilde zamanımda kırılma yaratıyorum,bugünün işini yarına bırakıyorum ve ardiyenin işe yarayabilirliğinin yanında bir de açtığım zaman üstüme düşmesi muhtemel olan anlamlar,harfler ve anılar potansiyeli yaratabiliyorum.
bu noktada da düşüncesiz,umarsız ve bencil tavrımı sergilemekte 'burnumun dikine giderim ben' olaylarındayım
hadi bakalım

2 yorum:

tarkan ikizler dedi ki...

hem güzel hem tehlikeli bir girişim... insanın bir yılı bir yılına uymuyor... eğer ileriye doğru atacağın taşın altına geldiğinde bugünkü düşüncelerine aynen sahip olacağını düşünüyorsan yanılıyorsun... her şey ama her şey değişiyor ve o taşa sarılı kağıt bir de bakarsın ki seni yaralayabilecek bir kağıda sarılı taşa dönüşmüş... o yüzden yazıp geçmek ne düşünüyorsan silkeleyip beyninden ağırlıklardan kurtulmak gerek ne biriktir ne fırlat, şimdi bitir burda kalsın sonra nasıl olsa isteyince geri gelip taşı yerden alırsın...

pudra dedi ki...

kağıdın taşa sarılmasında bile taşa kağıdın sarıldığı günü hatırlatan bir şeyler olacağı için-bendeki işleyiş genel olarak böyle- bahsettiğiniz olumsuzlukların olma ihtimalini en aza indirgeyebiliyorum.hem düşüncemi sağaltıyorum,hem rahatlıyorum,hem potansiyel arttırıyorum(elbet ki göreceli).
işte bunu seviyorum diyerek klişelendireyim bir de tamamdır.